Norma EN 149

Kupując maskę antysmogową warto sprawdzić czy dana maska posiada ważny Certyfikat Badań Typu UE (EU-Type Examination Certificate) oraz Deklarację Zgodności (Declaration of Conformity) a także czy posiada stosowne oznakowanie. Dokumenty takie jest zobowiązany udostępniać każdy producent takich towarów. 

Deklaracja Zgodności powinna być udostępniona w instrukcji obsługi lub określona tam poprzez wskazanie linku do strony WWW.  

Uzyskanie Certyfikatu Badań UE i wystawienie Deklaracji Zgodności są obwarowane szeregiem technicznych i formalnych wymagań, których spełnienie gwarantuje konsumentowi odpowiedni poziom ochrony.

W tym kontekście istotne są Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) numer 2016/425 oraz Norma EN 149.
Pierwsze jest regulacją dotyczącą tzw. środków ochrony indywidualnych opisującą w szczególności wymagania formalne i techniczne jakie muszą one spełniać. Szczególnemu nadzorowi podlegają zwłaszcza tzw. środki kategorii III, wśród których znajdują się maski antysmogowe.

Produkty te muszą w pierwszej kolejności być poddane odpowiednim testom technicznym a następnie przejść tzw. badanie typu UE.  W przypadku pozytywnego scenariusza wynikiem jest uzyskanie Certyfikatu Badania Typu UE. Obydwa etapy muszą być wykonywane przez akredytowane instytucje posiadając status jednostki notyfikowanej. W Polsce w chwili publikacji tego materiału według naszej najlepszej wiedzy funkcjonują jedynie 2 takie ośrodki:

- Centralny Instytut Ochrony Pracy w Łodzi,
- oraz Państwowy Rejestr Statków (PRS) SA.

Ze względu na ogólny charakter Rozporządzenia, w trakcie badań technicznych konieczne jest odwołanie się do normy opisującej szczegółowo listę testów, sposób ich przeprowadzenie oraz tzw klasy ochrony.
Dla masek antysmogowych ośrodki akredytowane posługują się Normą EN 149 (na dzień dzisiejszy jest to wersja EN 149:2001 + A1:2009 oznaczana również jako PN-EN 149+A1:2010). 

Wśród przeprowadzanych badań należy wymienić zwłaszcza kluczowe z nich czyli:

• testy przecieku,

• badania oporów oddychania.

W trakcie testów przecieku sprawdzane są: penetracja maski z użyciem mgły chlorku sodu i oleju parafinowego oraz tzw całkowity przeciek wewnętrzny. Generalnie polegają one na pomiarze jaki procent cząstek stałych przenika przez maskę. Im mniejszy przepływ tym wyższa klasa ochrony.
Badania oporów dotyczą zarówno wdychania i wydychania powietrza.

W normie EN 149 definiowane są 3 klasy ochrony: FFP1, FFP2 i najwyższa FFP3. Przypisanie klasy ochrony danej masce antysmogowej jest wypadkową wszystkich badań.

Norma EN 149 rozpoznaje również maski do jednokrotnego i wielokrotnego zastosowania. Maski wielokrotnego użytkowania przechodzą bardziej restrykcyjne testy. Są one m.in. poddawane kondycjonowaniu przed wykonaniem badań. Może to być przykładowo podgrzewanie masek do wysokiej temperatury, poddawanie ich dezynfekcji itp.
Certyfikowane maski do jednokrotnego i wielokrotnego użytku różnią się oznaczeniem. Poniżej przedstawione są przykłady:
FFP1 R - maska z klasą ochrony FFP1 do wielokrotnego użytku, 
FFP1 N - maska z klasą ochrony FFP1 do jednokrotnego użytku.

Sprzedawane maski antysmogowe powinny posiadać odpowiednie oznakowanie wskazujące na klasę ochrony. 

Maski Respro posiadają klasę ochrony FFP1 R, zapewniającą filtrację w przedziale 80-99,99% i wskazującą iż nadają się one do wielokrotnego użytku.